درس (٧٨) امام شناسي / وظيفه منتظران قسمت ششم

 

درس هفتاد وهشتم امام شناسي
 
 تفال زدم نیمه ی شب به قرآن 
 
                              کتابی که از وحی شیرازه دارد
برای دلم آیه ی صبر آمد 
 
                            ولی نازنین ،صبر ، اندازه دارد . . .
 
 
@@وظايف منتظران / قسمت ششم
 
@پرهیز از شک:
 
از امام صادق، علیه‏السلام، نقل شده که ضمن حدیثى درباره عصر غیبت فرمودند:
 
… فإیّاکم والشّک والإرتیاب أنفو عن أنفسکم الشکوک و قد حذّرتم فاحذروا من اللَّه…
(الغيبة نعمانى ص ۹۸٫)
 
پس بپرهیزید از شک و دودلى و تردید، شکها را از خودتان برانید و به تحقیق که شما برحذر 
 
داشته شدید، پس از خدا پرهیز کنید [که درعصرغیبت تردید به‏خود راه‏دهید] …
 
این حدیث نشان مى‏دهد که یکى از وظایف شیعه در عصر غیبت، احراز درجه رفیع یقین و تلاش 
 
براى حفظ عقاید حقّه است. زیرا طولانى شدن دوره غیبتِ حجّتِ خدا، باعث تردید و بى‏اعتقادى 
 
بسیارى مى‏شود و سیطره مادّیت (مادى گرایى) و فضل‏فروشى عالم نمایانى که علم و تخصص 
 
آنها ربطى به عقاید ندارد و درعین حال در آن دخالت و تخریب مى‏کنند، مزید بر علت است
 
@رعایت معیارهاى عصر ائمه، علیهم‏السلام، در دوستى و دشمنى :
 
این مفهومى بسیار دقیق و مهم است؛ زیرا آنچه که ما را با پیشینیان شیعه ما که اصحاب
 
ائمه هُدى، علیهم‏السلام، بودند و در راه ولایت آنها کوشیدند و سختیها و رنجها کشیدند و 
 
قربانیها دادند، پیوند مى‏دهد، همین مطلب است. چنانکه حالات روحى ما مى‏تواند
 
(بنابر بعضى از روایات)، ما را در عمل یاران پیامبر، صلّى‏اللَّه‏علیه‏وآله، در جنگهاى ایشان و 
 
امام على، علیه‏السلام، و سایر امامانِ گذشته شریک کند و همچنین آرزوهاى ما درباره یارى 
 
امام زمان، عجّل‏اللَّه‏تعالى‏فرجه، مى‏تواند باعث پاداش یارى آن حضرت و جنگ و شهادت در 
 
رکاب ایشان شود، هرچند آن دوره را درک نکنیم. درواقع همین حبّ و بُغض و ولایت مشترک 
 
است که افراد یک زمان و یا زمانهاى مختلف را به‏هم متصّل مى‏کند؛ زیرا این همدلى و هم رأیى 
 
باعث حفظِ میراثِ گذشتگان و تحقّق امیدِ آینده مى‏شود.
 
اینک با مقدمه مذکور، حدیث منصور صیقل را بخوانیم:
 
چون به‏روزى گرفتار شدى که در آن امامى از آل محمد [صلّى‏اللَّه‏علیه‏وآله] را ندیدید، پس دوست 
 
بدار هر که را دوست مى‏داشتى و دشمن‏بدار هر که را دشمن مى‏داشتى و به ولایت هر که سر 
 
مى‏سپردى، گردن گذار و امر فرج را صبح و عصر منتظر باش.(الغيبة نعماني ص١٠٤)
 
پیداست که تولّى و تبرّى، مقدمه و شرط لازم این انتظار صحیح است و کسى که آن را نداشته 
 
باشد، نمى‏تواند منتظرِ راستین باشد. با توجه به این مطلب مى‏فهمیم که منتظرانِ واقعى اندکند. 
 
چنانکه احادیثى هم مُشعِر به‏این واقعیتند.
 
@ انکار نکردن غیبت:
 
از امام صادق، علیه‏السلام، نقل شده که فرمودند:
 
اگر از صاحبتان به شما غیبتى رسید، آن را انکار نکنید.
النعمانی: الغیبة/188/ح 42؛ و الکلینی: الکافی 1/340/ح15
 
مى‏دانیم که مرحله اول پذیرش هر چیزى آن است که آن را انکار نکرده و ممکن بدانیم و پس از 
 
تحقیق و بررسى، در بود و نبود آن به یقین برسیم. درحالى که کسى‏که بدون مطالعه انکار کند 
 
هرگز وارد مرحله بررسى نمى‏شود تا از حالت دودلى و تردید خارج گردد و اگر مطالعه کرده 
 
باشد، هرگز قادر بر ردّ آن نخواهد بود و بیقین (هرچند فقط نظرى) خواهد رسید.
 
البته بنابر حدیث دیگرى از امام صادق، علیه‏السلام، هیچکس بر عقیده به وجود و غیبت
 
 (یا امامت) امام مهدى، علیه‏السلام، ثابت‏قدم نمى‏ماند مگر آن که خداوند از او در عالم ذرّ 
 
میثاقش را گرفته باشد.(غیبت نعمانى، ص ۱۲۴٫)
 

(سايت http://www.agham.ir/)

 
 اللهم عجّل لوليك الفرج والعافية والنصر واجعلني من أعوانه وانصاره آمين
 



|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
نویسنده : تاج بخشيان
تاریخ : دو شنبه 11 شهريور 1392
مطالب مرتبط با این پست