درس هفتاد وهشتم امام شناسي
تفال زدم نیمه ی شب به قرآن
کتابی که از وحی شیرازه دارد
برای دلم آیه ی صبر آمد
ولی نازنین ،صبر ، اندازه دارد . . .
@@وظايف منتظران / قسمت ششم
@پرهیز از شک:
از امام صادق، علیهالسلام، نقل شده که ضمن حدیثى درباره عصر غیبت فرمودند:
… فإیّاکم والشّک والإرتیاب أنفو عن أنفسکم الشکوک و قد حذّرتم فاحذروا من اللَّه…
(الغيبة نعمانى ص ۹۸٫)
پس بپرهیزید از شک و دودلى و تردید، شکها را از خودتان برانید و به تحقیق که شما برحذر
داشته شدید، پس از خدا پرهیز کنید [که درعصرغیبت تردید بهخود راهدهید] …
این حدیث نشان مىدهد که یکى از وظایف شیعه در عصر غیبت، احراز درجه رفیع یقین و تلاش
براى حفظ عقاید حقّه است. زیرا طولانى شدن دوره غیبتِ حجّتِ خدا، باعث تردید و بىاعتقادى
بسیارى مىشود و سیطره مادّیت (مادى گرایى) و فضلفروشى عالم نمایانى که علم و تخصص
آنها ربطى به عقاید ندارد و درعین حال در آن دخالت و تخریب مىکنند، مزید بر علت است
@رعایت معیارهاى عصر ائمه، علیهمالسلام، در دوستى و دشمنى :
این مفهومى بسیار دقیق و مهم است؛ زیرا آنچه که ما را با پیشینیان شیعه ما که اصحاب
ائمه هُدى، علیهمالسلام، بودند و در راه ولایت آنها کوشیدند و سختیها و رنجها کشیدند و
قربانیها دادند، پیوند مىدهد، همین مطلب است. چنانکه حالات روحى ما مىتواند
(بنابر بعضى از روایات)، ما را در عمل یاران پیامبر، صلّىاللَّهعلیهوآله، در جنگهاى ایشان و
امام على، علیهالسلام، و سایر امامانِ گذشته شریک کند و همچنین آرزوهاى ما درباره یارى
امام زمان، عجّلاللَّهتعالىفرجه، مىتواند باعث پاداش یارى آن حضرت و جنگ و شهادت در
رکاب ایشان شود، هرچند آن دوره را درک نکنیم. درواقع همین حبّ و بُغض و ولایت مشترک
است که افراد یک زمان و یا زمانهاى مختلف را بههم متصّل مىکند؛ زیرا این همدلى و هم رأیى
باعث حفظِ میراثِ گذشتگان و تحقّق امیدِ آینده مىشود.
اینک با مقدمه مذکور، حدیث منصور صیقل را بخوانیم:
چون بهروزى گرفتار شدى که در آن امامى از آل محمد [صلّىاللَّهعلیهوآله] را ندیدید، پس دوست
بدار هر که را دوست مىداشتى و دشمنبدار هر که را دشمن مىداشتى و به ولایت هر که سر
مىسپردى، گردن گذار و امر فرج را صبح و عصر منتظر باش.(الغيبة نعماني ص١٠٤)
پیداست که تولّى و تبرّى، مقدمه و شرط لازم این انتظار صحیح است و کسى که آن را نداشته
باشد، نمىتواند منتظرِ راستین باشد. با توجه به این مطلب مىفهمیم که منتظرانِ واقعى اندکند.
چنانکه احادیثى هم مُشعِر بهاین واقعیتند.
@ انکار نکردن غیبت:
از امام صادق، علیهالسلام، نقل شده که فرمودند:
اگر از صاحبتان به شما غیبتى رسید، آن را انکار نکنید.
النعمانی: الغیبة/188/ح 42؛ و الکلینی: الکافی 1/340/ح15
مىدانیم که مرحله اول پذیرش هر چیزى آن است که آن را انکار نکرده و ممکن بدانیم و پس از
تحقیق و بررسى، در بود و نبود آن به یقین برسیم. درحالى که کسىکه بدون مطالعه انکار کند
هرگز وارد مرحله بررسى نمىشود تا از حالت دودلى و تردید خارج گردد و اگر مطالعه کرده
باشد، هرگز قادر بر ردّ آن نخواهد بود و بیقین (هرچند فقط نظرى) خواهد رسید.
البته بنابر حدیث دیگرى از امام صادق، علیهالسلام، هیچکس بر عقیده به وجود و غیبت
(یا امامت) امام مهدى، علیهالسلام، ثابتقدم نمىماند مگر آن که خداوند از او در عالم ذرّ
میثاقش را گرفته باشد.(غیبت نعمانى، ص ۱۲۴٫)
(سايت http://www.agham.ir/)
اللهم عجّل لوليك الفرج والعافية والنصر واجعلني من أعوانه وانصاره آمين
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0